Grafted (2024) - Recenzja


Fabuła: Błyskotliwa, ale społecznie nieprzystosowana studentka z wymiany wynosi swoje pragnienie popularności na przerażające wyżyny.

Opinia: Dziś w recenzji body horror, który będzie nie jednemu kojarzył się z zeszłoroczną Substancją. Opowiada on historię nastoletniej Lin Wei, która lata temu w wyniku eksperymentu straciła ojca. Dziś dziewczyna zamierza kontynuować jego dzieło i przygotowuje substancję, przez którą ma zamiar pozbyć wprawiającego ją w kompleksy znamienia z twarzy. Co Wei z pomocą specyfiku osiągnie i jak to się dla niej skończy? Cóż, polecam obejrzeć i zobaczyć to samemu, zwłaszcza że sam film prezentuje się całkiem fajnie. Dobrze zagrana główna rola, w której Lin z dość cichej, wycofanej dziewczyny zmienia się z czasem w mocno odklejoną oszołomkę (i to nawet dosłownie, jak i przenośnie xD). Z innych postaci mamy jeszcze irytującą do bólu Eve, czy pewnego bezdomnego, który na pierwszy rzut oka nic nie wnosi do horroru i poprostu sobie jest... No nic bardziej mylnego, bo ostatnia scena z nim, to coś pięknego. Zresztą cały film jest piękny i pokazuje, że body horror to niedoceniony podgatunek, z którym można stworzyć właśnie takie perełki jak "Grafted", czy "Substancja". Ja przy filmie dobrze się bawiłem. Nie było zamulania, bo cały czas miało miejsce coś, co sprawiało, że nie można oderwać wzroku choć na moment, gdyż można przegapić ważny moment. Horrorek bardzo na plus i jeśli jesteś fanem body horrorów, to serdecznie polecam.

Moja ocena to 7/10.

Karol D. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Popeye: The Slayer Man (2025) - Recenzja

Obraz
Fabuła:  Grupa ciekawskich przyjaciół zakrada się do opuszczonej fabryki konserw szpinakowych, aby zbadać legendę „Żeglarza”, który rzekomo nawiedza fabrykę i lokalne doki. Opinia: Jakiś czas temu omawiałem "Zemstę Popey'a", a dzisiaj pora na drugi horror z morderczym żeglarzem w roli głównej. Opowiada on o grupie ludzi zapuszczających się do opuszczonej fabryki szpinaku, o której chodzą słuchy, że jest nawiedzona przez legendarnego Popey'a. No dobra, fabuła jeszcze nie brzmi najgorzej, ot poprostu fabuła horroru klasy B. A jak z wykonaniem? Cóż, o wykonaniu mógł bym powiedzieć tylko jedno. A mianowicie... CO ZA KU**A JE**NE GÓWNO!! Człowiek nie nastawiał się na nic szczególnego, bo nastawiałem się raczej na średnie, lekko pasztetowe kino, a ostatecznie dostałem jeden wielki pozbawiony emocji, nudny jak flaki z olejem, tandetny, prowokujący do pocięcia się mydłem shit, który przy okazji jest mega turbo głupi, że mi chyba z 10 IQ wyparowało. A najbardziej m...
Czytaj więcej

A Knight's War (2025) - Recenzja

Obraz
Fabuła:  Nieustraszony rycerz wkracza do śmiertelnie niebezpiecznej krainy, by ocalić duszę Wybranej. Stawiając czoła wiedźmom, demonom i brutalnym wrogom, odkrywa, że jej powrót może sprowadzić chaos i zgubę na całą ludzkość. Opinia: Dzisiaj w recenzji "A Knight's War", czyli horror fantasy, który klimatem i atmosferą może się skojarzyć z Dark Souls. Porównanie nie bez powodu, gdyż główni bohaterowie, Bodhi i Avalon wyruszają na misję, podczas której giną i odradzają się wielokrotnie (zostaje to wytłumaczone medalionem, który po każdej śmierci przywraca do życia. Lecz tutaj medalion ma limit, który pozwala umrzeć i odrodzić się tylko 100 razy). Oprócz tego przychodzi im stanąć naprzeciw czterem, różnym lordom. Jednym z nich jest kochająca się w bólu i cierpieniu wiedźma, z którą walka bohaterów dostarczyła najwięcej zabawy. Wielkim plusem jest wspomniany wcześniej klimat, który jest skąpany w gęstym mroku. Wadzić natomiast może prowadzenie filmu, gdyż Bodhi, ...
Czytaj więcej

Autopsja Jane Doe (The Autopsy of Jane Doe) 2016 - recenzja

Obraz
Horrory paranormalne mają to do siebie, że często balansują na granicy między tym, co nadprzyrodzone, a tym, co kryje się w naszej wyobraźni. „The Autopsy of Jane Doe” (2016) w reżyserii André Øvredala to jeden z tych filmów, które w mistrzowski sposób łączą atmosferę niepokoju z duszącym, klaustrofobicznym napięciem. Film opowiada historię ojca i syna, Tommy’ego (Brian Cox) i Austina (Emile Hirsch) Tildenów, którzy prowadzą rodzinną kostnicę. Pewnego wieczoru lokalna policja przywozi im ciało tajemniczej młodej kobiety, znalezione w piwnicy domu, gdzie doszło do brutalnego morderstwa. Nie ma na niej widocznych ran, a tożsamość zmarłej pozostaje nieznana – zostaje więc nazwana „Jane Doe” (Olwen Kelly). Gdy Tildenowie zaczynają przeprowadzać sekcję zwłok, odkrywają kolejne, coraz bardziej niepokojące anomalie: złamane nadgarstki i kostki (choć skóra pozostaje nietknięta), zwęglenia wewnętrzne, a nawet skrawek pergaminu ukryty w jej ciele. Wraz z kolejnymi odkryciami w kost...
Czytaj więcej