Gra w Opętanie ("The Sacrifice Game") 2023 - recenzja

"Gra w Opętanie" (tytuł oryginalny: The Sacrifice Game) to horror z 2023 roku w reżyserii Jenn Wexler, znanej z filmu "The Ranger" (2018). Wexler ponownie zanurza się w klimacie mrocznej opowieści, tym razem osadzając swoją historię w latach 70. i łącząc klasyczne elementy horroru z brutalnością współczesnych filmów grozy. Film, choć czerpie inspiracje z klasyki gatunku, oferuje świeże podejście do tematyki satanistycznej, co wyróżnia go na tle innych produkcji tego rodzaju.

Fabuła:

Akcja filmu rozgrywa się w 1971 roku, w ekskluzywnej szkole z internatem, do której na ferie zimowe zostają tylko dwie uczennice – Samantha i Clara. Opuszczone przez większość rówieśników, dziewczyny planują spędzić spokojny czas pod opieką jednej z nauczycielek, Rose. Ich plany zostają jednak dramatycznie przerwane, gdy do szkoły wkraczają trzy osoby z zewnątrz: Judah, Graham i Lorelei. Wydarzenia szybko przybierają krwawy obrót, gdy okazuje się, że intruzi mają zamiar odprawić rytuał ofiarny, który ma im zapewnić nieśmiertelność. W tle tej mrocznej opowieści rozgrywa się walka nie tylko o przetrwanie, ale i o dusze bohaterów, co nadaje historii głębszy, bardziej metafizyczny wymiar.

### 

Jenn Wexler wykazuje się nie lada umiejętnościami w budowaniu atmosfery grozy, której podstawą jest napięcie wynikające z izolacji i poczucia bezsilności bohaterów. Szkoła z internatem, pokryta śniegiem i odizolowana od reszty świata, stanowi doskonałą scenerię dla horroru. To klaustrofobiczne otoczenie potęguje uczucie zagrożenia i dodaje filmowi charakterystycznego klimatu, który można porównać do klasycznych horrorów, takich jak "Suspiria" czy "The Shining".

Reżyserka umiejętnie balansuje między brutalnością a subtelnym budowaniem napięcia. Wexler nie unika krwawych scen, ale nie są one celem samym w sobie. Zamiast tego, służą one do podkreślenia okrucieństwa i desperacji intruzów oraz wzmacniają tematykę satanistyczną, która przewija się przez cały film. Z drugiej strony, Wexler pozwala sobie na momenty ciszy i kontemplacji, które dodają filmowi głębi i pozwalają widzowi lepiej zrozumieć motywacje bohaterów.

Obsada filmu jest zróżnicowana i zaskakująco skuteczna. Najbardziej wyróżniają się Madeleine Arthur jako Samantha oraz Olivia Scott Welch w roli Clary. Arthur przedstawia swoją postać jako zdeterminowaną i niezłomną, mimo narastającego strachu. Welch, z kolei, gra dziewczynę bardziej wrażliwą, ale równie silną, gdy zostaje zmuszona do stawienia czoła niewyobrażalnemu zagrożeniu. Ich chemia na ekranie jest autentyczna i stanowi emocjonalny fundament filmu.

Jednak to personifikacja zła, jaką stanowi Judah, grany przez Alexandra Ludwig, przyciąga najwięcej uwagi. Jego postać to prawdziwy psychopata, który czerpie przyjemność z zadawania bólu, ale jednocześnie posiada pewną głębię i inteligencję, co sprawia, że nie jest jedynie kolejnym przeciętnym złoczyńcą z horroru. Jego współpracownicy, Graham (Gus Kenworthy) i Lorelei (Georgia Acken), również odgrywają kluczowe role, dodając dynamiki i różnorodności do grupy antagonistów.

Scenariusz "The Sacrifice Game" jest dobrze skonstruowany, choć momentami przewidywalny. Historia opiera się na klasycznych motywach satanistycznych i horroru o nawiedzeniach, co może wydawać się nieco wtórne dla widzów obeznanych z gatunkiem. Jednak film rekompensuje to intensywnością akcji i złożonością postaci.

Dialogi są napisane z myślą o oddaniu charakterów postaci, ale momentami można odczuć, że niektóre linie są zbyt przerysowane lub sztuczne. Niemniej jednak, główna oś fabularna utrzymuje napięcie, a film potrafi zaskoczyć kilkoma nieoczekiwanymi zwrotami akcji.

Efekty specjalne w "The Sacrifice Game" są używane z umiarem, ale efektywnie. Wexler stawia na praktyczne efekty, co dodaje autentyczności i surowości krwawym scenom. Wizualnie film oddaje estetykę lat 70., co dodatkowo wzmaga poczucie nostalgii i nadaje produkcji specyficzny klimat.

Ścieżka dźwiękowa również odgrywa istotną rolę w budowaniu atmosfery. Muzyka, skomponowana przez Stephena Lukacha, jest mroczna i niepokojąca, doskonale współgrając z obrazem. W wielu momentach dźwięki są wykorzystywane subtelnie, co pozwala na stopniowe budowanie napięcia, zamiast od razu rzucać widza w wir akcji.

Podsumowanie:

"Gra w Opętanie" to horror, który umiejętnie łączy elementy klasyczne z nowoczesnym podejściem do opowiadania historii. Jenn Wexler, dzięki swojemu wyczuciu klimatu i umiejętności budowania napięcia, dostarcza widzom solidną porcję emocji, jednocześnie wplatając w fabułę głębsze, metafizyczne wątki.

Choć film nie unika pewnych schematów gatunkowych, to wyróżnia się dzięki intrygującej fabule, mocnej grze aktorskiej i przemyślanej reżyserii. Dla miłośników horrorów satanistycznych i opowieści o przetrwaniu, "The Sacrifice Game" będzie solidną propozycją na wieczór, oferując mroczną i wciągającą podróż do świata okultyzmu i bezwzględnej walki o życie.

~Smiley~