Martyrs. Skazani na strach (2008) - Recenzja

Fabuła: Lucie w dziecinstwie przeżyła koszmar. Zostaną porwana, a następnie przez rok była torturowana przez nieznanych oprawców. Po 15 latach odnajduje zwyrodnialców, którzy ją skrzywdzili i doprowadza do rzeźni. Na pomoc przyjeżdża jej przyjaciółka z dzieciństwa Anna. Wkrótce sprawy nabierają nieoczekiwanego obrotu.

Opinia: Jeden z najbardziej popieprzonych horrorów, jaki było mi dane obejrzeć, obfitujący w psychodele oraz gore. W filmie dostajemy dwie główne bohaterki, gdzie to w pierwszej połowie zostaje nam przedstawiona historia Lucy, a w drugiej połowie to Anna przejmuje główną rolę. I muszę powiedzieć, że o wiele lepiej mi się oglądało tą pierwszą połowę, w której Lucy za pomocą dwururki robi rozpierduchę, a potem obie kminią jak się wykaraskać z kłopotów. Oprócz masakry, to dostajemy także wątek, gdzie ta pierwsza bohaterka pod wpływem silnej traumy widzi w swojej głowie postać innej okaleczonej przez członków sekty kobietę, która regularnie ją nawiedza i ją krzywdzi. Oczywiście to tylko tak wygląda, bo w rzeczywistości ona sama sobie te rany zadaje, więc no mocna psychoza. Ale co się dziwić, po tym co przeszła w dzieciństwie. W połowie filmu dostajemy parę tweestów i zmienia nam się nie tylko główna bohaterka, ale także... styl prowadzenia filmu? Pierwsza połowa to była głównie zemsta Lucy na swoich dawnych oprawcach i użeranie się z "demonem" w swojej głowie. A druga połowa filmu to Anna, która trafia w ręce tajemniczej organizacji i jest przez jej członków torturowana, bita oraz okaleczana, podobnie jak jej przyjaciółka 15 lat temu. I tak oglądamy to przez dobre 30 minut, aż do punktu kulminacyjnego, w którym to zostaje ona żywcem oskórowana (ałć). Potem dowiadujemy się co nieco o samej organizacji i co ma ona na celu i po nieco krótkiej chwili dostajemy koniec filmu. Trochę liczyłem na to, że Annie uda się wydostać z rąk oprawców, ale niestety kończy marnie.

Moja ocena tego filmu to 7/10.

Karol D.