Czarny Telefon (2021) - recenzja adaptacji filmowej książki Joe Hilla

"Czarny Telefon" (ang. "The Black Phone") to amerykański film grozy z 2021 roku, wyreżyserowany przez Scotta Derricksona, znanego z takich produkcji jak "Sinister" i "Doctor Strange". Film jest adaptacją opowiadania Joe Hilla, syna Stephena Kinga, które ukazało się w zbiorze "20th Century Ghosts". 

Akcja filmu osadzona jest w latach 70. w małym miasteczku, gdzie młody chłopiec o imieniu Finney Shaw (grany przez Masona Thamesa) zostaje porwany przez sadystycznego seryjnego mordercę, znanego jako "Grabber" (w tej roli Ethan Hawke). Finney zostaje zamknięty w piwnicy, gdzie znajduje się zepsuty czarny telefon. Ku jego zaskoczeniu, telefon zaczyna dzwonić, a po drugiej stronie słuchawki odzywają się głosy wcześniejszych ofiar mordercy, którzy próbują pomóc mu uciec.

Jednym z największych atutów "Czarnego Telefonu" jest umiejętnie budowane napięcie i atmosfera klaustrofobii. Derrickson doskonale korzysta z ograniczonej przestrzeni piwnicy, tworząc uczucie izolacji i desperacji. Telefon, choć teoretycznie zepsuty, staje się kluczowym elementem narracji, dodając warstwę nadprzyrodzoną do realistycznej grozy.

Ethan Hawke w roli Grabbera jest przerażający i hipnotyzujący. Jego kreacja jest wielowymiarowa, pełna niuansów i mrocznej charyzmy, co sprawia, że postać jest nie tylko przerażająca, ale też intrygująca. Mason Thames jako Finney również wypada znakomicie, oddając zarówno niewinność dziecka, jak i jego rosnącą determinację do przetrwania. Pomocnicze role, w tym Madeleine McGraw jako siostra Finneya, Gwen, dodają głębi i emocji do opowieści, zwłaszcza dzięki wątkowi jej wizji.

Scenariusz, napisany przez Scotta Derricksona i C. Roberta Cargilla, zachowuje esencję opowiadania Joe Hilla, ale jednocześnie rozwija postacie i fabułę, dodając nowe wątki i szczegóły. Film wprowadza pewne zmiany, aby lepiej dopasować krótką formę literacką do pełnometrażowego filmu, co działa na jego korzyść, nadając opowieści więcej głębi i kontekstu.

Wizualnie film jest mroczny i stylowy, z wyraźnym nawiązaniem do estetyki lat 70. Praca kamery Jamesa Ransone'a i oświetlenie są kluczowe w budowaniu napięcia i atmosfery. Muzyka Marka Korvena doskonale współgra z obrazem, podkreślając momenty grozy i emocji.

"Czarny Telefon" to nie tylko horror, ale też opowieść o przetrwaniu, nadziei i ludzkiej determinacji. Wątki nadprzyrodzone symbolizują walkę z wewnętrznymi demonami i lękami, a także pokazują, jak trauma i cierpienie mogą prowadzić do siły i odwagi.

Mimo wielu zalet, film ma kilka słabszych momentów. Niektóre wątki poboczne mogłyby być bardziej rozwinięte, a niektóre rozwiązania fabularne wydają się zbyt uproszczone. Jednak te drobne niedociągnięcia nie wpływają znacząco na ogólną jakość i odbiór filmu.

"Czarny Telefon" to mocny, mroczny i emocjonujący horror, który z powodzeniem łączy elementy grozy i thrillera z głęboką, emocjonalną opowieścią. Wspaniałe aktorstwo, umiejętne budowanie napięcia i doskonała reżyseria czynią z niego jeden z bardziej pamiętnych horrorów ostatnich lat. Jeśli jesteś fanem gatunku, jest to pozycja obowiązkowa do obejrzenia.

~Smiley~