Grace: Opętanie (2014) - recenzja

"Grace: Opętanie" (oryginalny tytuł "Grace: The Possession") to horror z 2014 roku w reżyserii Jeffa Chan. Film wyróżnia się nietypową perspektywą narracyjną, ponieważ cała akcja przedstawiona jest z punktu widzenia głównej bohaterki, co ma na celu bardziej intymne wciągnięcie widza w jej przeżycia i emocje.

Film opowiada historię Grace (Alexia Fast), młodej dziewczyny wychowywanej przez swoją głęboko religijną babcię. Wkrótce po rozpoczęciu studiów Grace zaczyna doświadczać dziwnych i przerażających zdarzeń. Ujęcia z perspektywy pierwszej osoby ukazują jej codzienne życie, na które stopniowo zaczynają wpływać nadnaturalne zjawiska. Grace zaczyna mieć halucynacje, doświadczać niewytłumaczalnych zjawisk i stopniowo traci kontrolę nad swoim ciałem. Z pomocą swojego przyjaciela Luke’a (Joel David Moore) oraz księdza (Alan Dale), Grace stara się zrozumieć, co się z nią dzieje, odkrywając przerażające tajemnice z przeszłości swojej rodziny.

Reżyser Jeff Chan w umiejętny sposób korzysta z techniki POV (point of view), co pozwala widzom wczuć się w sytuację Grace i doświadczyć jej przerażenia z pierwszej ręki. Jest to zarówno atut, jak i wada filmu. Choć perspektywa ta dodaje realizmu i intensyfikuje uczucie niepokoju, niektórym widzom może przeszkadzać ograniczony kąt widzenia i brak szerszej perspektywy na całą akcję.

Wizualnie film prezentuje się dobrze. Efekty specjalne są stosowane z umiarem, a klimat budowany jest głównie za pomocą gry światła i cienia, co podkreśla atmosferę niepokoju i zagubienia. 

Alexia Fast jako Grace wykonuje solidną pracę, przedstawiając złożoność emocji postaci: od niewinności i zagubienia po przerażenie i desperację. Jej postać jest wiarygodna i sympatyczna, co sprawia, że widz naprawdę angażuje się w jej losy. Joel David Moore jako Luke oraz Alan Dale jako ksiądz również dostarczają przekonujących występów, wspierając główną bohaterkę w jej walce z siłami nadprzyrodzonymi.

Film porusza kilka istotnych tematów, w tym kwestie wiary, zaufania, oraz walki z wewnętrznymi demonami. Wydaje się, że jednym z głównych przesłań filmu jest zderzenie fanatyzmu religijnego z rzeczywistością, co prowadzi do tragicznych konsekwencji. Jest to również opowieść o odkrywaniu swojej tożsamości i przeszłości, co w kontekście horroru przybiera formę walki dosłownie z demonami.

"Grace: Opętanie" zebrał mieszane recenzje od krytyków i widzów. Część z nich doceniała oryginalność formy i intensywność doznań, jakie oferuje perspektywa pierwszej osoby. Inni jednak krytykowali film za zbyt powolne tempo i pewne przewidywalne elementy fabuły.

"Grace: Opętanie" to interesujący eksperyment w gatunku horroru, który dzięki perspektywie pierwszej osoby oferuje unikalne doświadczenie filmowe. Choć nie jest to film pozbawiony wad, jego atmosfera, solidne aktorstwo oraz ciekawa fabuła sprawiają, że warto poświęcić mu czas, zwłaszcza jeśli jesteś fanem horrorów psychologicznych i nadprzyrodzonych.

Film może być szczególnie atrakcyjny dla tych, którzy szukają nowych i nietypowych doznań w kinie grozy. Pomimo pewnych niedociągnięć, "Grace: Opętanie" to produkcja, która z pewnością zostawi widza z uczuciem niepokoju jeszcze długo po zakończeniu seansu.

~Smiley~