Legenda Jeziora Hollow (The Legend of Lake Hollow) 2024 - recenzja

"Legenda Jeziora Hollow” to horror z 2024 roku w reżyserii Chrisa Hollo, który podejmuje próbę połączenia klasycznego klimatu grozy z elementami współczesnego thrillera psychologicznego. Choć film nie zyskał szerokiego uznania krytyków ani wysokich ocen widzów, jest to tytuł wart analizy – zarówno ze względu na swoje ambicje, jak i niedociągnięcia.

Akcja filmu rozgrywa się wokół grupy młodych dorosłych, którzy wybierają się na weekendowy wyjazd do starej chaty nad jeziorem Hollow – miejsca owianego lokalną legendą o zaginionej dziewczynie i złowrogiej istocie czającej się w wodach jeziora. Początkowo wszystko przebiega zgodnie z typowym schematem – imprezy przy ognisku, lekkie napięcia między bohaterami i pierwsze niepokojące znaki. Jednak w miarę upływu czasu atmosfera gęstnieje. Coś obserwuje bohaterów, nocą słyszą dziwne odgłosy, a jedno z nich znika bez śladu.

Reżyser umiejętnie buduje napięcie w pierwszym akcie – zamiast serwować widzowi efekciarskie jump scare’y, polega na niepewności, subtelnych aluzjach i dusznej atmosferze. Jezioro staje się niemal osobnym bohaterem filmu – mroczne, ciche, jakby żyjące własnym życiem. W tej warstwie film zdecydowanie błyszczy.

Bohaterowie to dość standardowy zestaw charakterów: sceptyczny lider grupy, cyniczna dziewczyna, nadprzyrodzenie zafascynowany nerd, nieśmiała outsiderka i para zakochanych. Choć początkowo wydają się płascy, z czasem niektóre postacie zyskują głębię – szczególnie grana przez Crystal Lake postać Emily, która z biernej obserwatorki staje się kluczem do rozwiązania zagadki. Aktorstwo jest na ogół przyzwoite, choć momentami zdarzają się nienaturalne dialogi i przeciągnięte reakcje na wydarzenia.

Horror operuje przede wszystkim atmosferą – ciemność, szumy lasu, widoki jeziora o zmierzchu tworzą silne wrażenie osamotnienia. Potwór – choć nie pokazany w pełni do samego końca – budzi niepokój. Efekty specjalne są oszczędne, ale wykorzystane z pomysłem – najgroźniejsze momenty nie opierają się na pokazie CGI, ale na niedopowiedzeniu i sugescji. To zabieg godny pochwały, bo w świecie horrorów często "mniej znaczy więcej".

Pod powierzchnią historii o nawiedzonym jeziorze kryje się wątek winy, traumy i przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć. Film stawia pytania o to, jak daleko sięgają konsekwencje ludzkich decyzji, a także o to, czy można uciec przed własnymi błędami. Te motywy, choć nie do końca rozwinięte, dodają głębi produkcji.

Podsumowanie

„Legenda Jeziora Hollow” to film nierówny – z jednej strony oferuje ciekawy klimat, kilka dobrze skonstruowanych momentów grozy i potencjał fabularny, z drugiej – boryka się z przewidywalnym scenariuszem, miejscami drewnianymi dialogami i schematycznymi bohaterami. Nie jest to horror przełomowy, ale może przypaść do gustu fanom powolnie narastającego napięcia i atmosferycznej grozy.

Ocena: 6/10

To pozycja raczej dla miłośników gatunku niż dla przeciętnego widza. Ale jeśli szukasz filmu z mrocznym klimatem i tajemnicą w tle – warto dać mu szansę.

~Smiley~