Striptizerki zombie (2008) - Recenzja


Fabuła: Grupa naukowców tworzy wirusa, który pobudza do życia martwą tkankę. Miał by on za zadanie ożywiać poległych na wojnie żołnierzy, czyniąc ich lepszymi. Niestety eksperyment z wirusem zombie wymyka się spod kontroli i ten zaczyna się rozprzestrzeniać. Jeden z ugryzionych żołnierzy trafia do klubu ze striptizem i gryzie jedną z tancerek erotycznych.

Opinia: A to co się dzieje dalej to już jest poprostu arcydzieło. "Striptizerki zombie" to bez wątpienia jeden z porąbanych horrorów o żywych trupach, jaki przytrafiło mi się obejrzeć, choć "Martwica mózgu" nadal u mnie w tej kategorii króluje, bo w tamtym filmie mamy humor najwyższego sortu no i wygląda poprostu o wiele lepiej. Tu natomiast mamy sporo kiczowatych efektów specjalnych, ale powiedzmy, że były one zamierzone. W końcu mamy do czynienia z komedio-horrorem, w którym pierwsze skrzypce grał absurd. Po początkowej rozpierduszce przechodzimy do owego klubu ze striptizem, w którym akcja dzieje się już przez resztę filmu. I najpierw dostajemy garść erotycznych wygibasów kobiet ze sztucznym biustem, a potem jak już jedna z tancerek zostaje ugryziona, to zabawa nabiera rumieńców i dzieje się nie mało. Nie będę za wiele spoilerował, żebyście sami mogli obejrzeć i się poryć tym, co się tam odjaniepawla w tym filmie. Ale żeby wam przedstawić powagę sytuacji, to pozwolę sobie przytoczyć jedną scenę. A więc zombiary tam w pewnym momencie zaczynają ze sobą rywalizować i się ze sobą leją. Co robi jedna? Bierze garść kuli bilardowych, wpycha je sobie w... Jak by to tu subtelnie nazwać... Swój kobiecy układ rozrodczy i strzela nimi do swojej przeciwniczki, niczym z jakiegoś karabinu... Ten moment, kiedy myślisz, że widziałeś już wszystko, a tu ci przychodzą Striptizerki zombie i ci zarzucają taką sceną. Podsumowując to pomimo miejscami tandetnego tandetnego wyglądu "Striptizerki zombie" są prawdziwą perełką wśród filmów z truposzami w roli głównej. Bardzo gorąco polecam, bo ubaw po pachy gwarantowany 👌.

Moja ocena tego filmu to 7❤️/10. Serducho w pełni zasłużone.

Karol D. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

A Knight's War (2025) - Recenzja

Obraz
Fabuła:  Nieustraszony rycerz wkracza do śmiertelnie niebezpiecznej krainy, by ocalić duszę Wybranej. Stawiając czoła wiedźmom, demonom i brutalnym wrogom, odkrywa, że jej powrót może sprowadzić chaos i zgubę na całą ludzkość. Opinia: Dzisiaj w recenzji "A Knight's War", czyli horror fantasy, który klimatem i atmosferą może się skojarzyć z Dark Souls. Porównanie nie bez powodu, gdyż główni bohaterowie, Bodhi i Avalon wyruszają na misję, podczas której giną i odradzają się wielokrotnie (zostaje to wytłumaczone medalionem, który po każdej śmierci przywraca do życia. Lecz tutaj medalion ma limit, który pozwala umrzeć i odrodzić się tylko 100 razy). Oprócz tego przychodzi im stanąć naprzeciw czterem, różnym lordom. Jednym z nich jest kochająca się w bólu i cierpieniu wiedźma, z którą walka bohaterów dostarczyła najwięcej zabawy. Wielkim plusem jest wspomniany wcześniej klimat, który jest skąpany w gęstym mroku. Wadzić natomiast może prowadzenie filmu, gdyż Bodhi, ...
Czytaj więcej

Autopsja Jane Doe (The Autopsy of Jane Doe) 2016 - recenzja

Obraz
Horrory paranormalne mają to do siebie, że często balansują na granicy między tym, co nadprzyrodzone, a tym, co kryje się w naszej wyobraźni. „The Autopsy of Jane Doe” (2016) w reżyserii André Øvredala to jeden z tych filmów, które w mistrzowski sposób łączą atmosferę niepokoju z duszącym, klaustrofobicznym napięciem. Film opowiada historię ojca i syna, Tommy’ego (Brian Cox) i Austina (Emile Hirsch) Tildenów, którzy prowadzą rodzinną kostnicę. Pewnego wieczoru lokalna policja przywozi im ciało tajemniczej młodej kobiety, znalezione w piwnicy domu, gdzie doszło do brutalnego morderstwa. Nie ma na niej widocznych ran, a tożsamość zmarłej pozostaje nieznana – zostaje więc nazwana „Jane Doe” (Olwen Kelly). Gdy Tildenowie zaczynają przeprowadzać sekcję zwłok, odkrywają kolejne, coraz bardziej niepokojące anomalie: złamane nadgarstki i kostki (choć skóra pozostaje nietknięta), zwęglenia wewnętrzne, a nawet skrawek pergaminu ukryty w jej ciele. Wraz z kolejnymi odkryciami w kost...
Czytaj więcej

Wpływ kina grozy na muzykę metalową - autorski artykuł

Obraz
Kino grozy i muzyka metalowa to dwa gatunki sztuki, które często przenikają się nawzajem, tworząc unikalną, mroczną i intensywną atmosferę. Oba te gatunki od lat czerpią z siebie inspirację, co prowadzi do powstania wielu niezwykłych dzieł zarówno w filmie, jak i muzyce. Wpływ kina grozy na muzykę metalową jest złożonym i fascynującym zjawiskiem, które można analizować na wielu płaszczyznach: estetycznej, tematycznej, kulturowej i dźwiękowej. ## Historia i Początki Kino grozy ma swoje korzenie już w początkach kinematografii, z klasycznymi filmami takimi jak "Nosferatu" (1922) F.W. Murnaua czy "Dracula" (1931) Toda Browninga. Te wczesne dzieła wprowadziły wiele elementów, które stały się podstawą gatunku horroru, takich jak atmosfera napięcia, mroczne scenografie i postacie nadprzyrodzone. Muzyka metalowa, która zyskała popularność w latach 70. i 80., od początku była silnie związana z tematyką mroczną i buntowniczą. Zespoły takie jak Black Sabbath, Iron Maiden czy ...
Czytaj więcej