Bagman (2020) - Recenzja


Fabuła: Aden jest chłopakiem, który ma fioła na punkcie recyklingu oraz skrywa przed najbliższymi pewien sekret. Pod postacią Bagmena pozbawia życia ludzi, którzy nie poddają plastiku recyklingowi.

Opinia: O matko jedyna! Oglądałem w życiu wiele horrorów, ale Bagman przerósł moje najśmielsze oczekiwania. Po opiniach, jak i po ocenie na Ekino spodziewałem się jakiegoś syfu, który poprostu sobie obejrzę, strzelę szyderczą recenzją i zapomnę o tej produkcji, a tymczasem film okazał się być prawdziwą perełką pośród horrorów. Po 1 film ten to bardziej głupkowaty komedio-horror, po 2 główny protagonista... Typ rozłożył mnie na łopatki i sprawił, że moim śmiechom nie było końca. Twórcy filmu, co zrobili kuźwa hybrydę Jasona Voorheesa z drugiej części Piątku 13-ego z pierdzielonym Deadpoolem. No gość wygląda jak wspomniana wcześniej wersja Jasona z tą torbą na głowie i morduje ludzi, którzy nie poddają recyklingowi odpadów komunalnych, rzucając przy tym typowo Deadpoolowe tekściki i nawet łamiąc przy tym czwartą ścianę. Choć do oryginalnego Deadpoola mu nieco brakuje, to nadal miałem niezły ubaw słuchając i oglądając go. Choć jego motywy zbrodni są nad wyraz dziwne i niedorzeczne, bo kto zabija ludzi za nie segregowanie śmieci. Ale film należy brać mocno z przymrożeniem oka i podejść do niego ironicznie. Brutalnie jakoś w nim nie jest, a szkoda, bo mogli zrobić tu naprawdę mocną "r'kę". Trochę za dużo "kutasianych" tekstów, bo chyba w każdą ze swych ofiar rzucał z 10 razy tekstami typu "narządy płciowe w twojej mordzie". Z początku szło parsknąć z tego śmiechem, ale potem już to było lekko cringowe. Niemniej ja bawiłem się przy tym filmie poprostu świetnie i napewno zapamiętam go na wiele wiele lat. Jeśli szukacie jakichś perełek do obejrzenia i macie ochotę się poskręcać, to polecam rzucić okiem na Batmana... Khem... To znaczy... Bagmana. Tak na dobre podsumowanie dnia. 

Moja ocena tego filmu to 7❤️/10. Ten moment, kiedy spodziewasz się kupska, a dostajesz złoto. Oby więcej takich przypadków. 

Karol D. 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

A Knight's War (2025) - Recenzja

Obraz
Fabuła:  Nieustraszony rycerz wkracza do śmiertelnie niebezpiecznej krainy, by ocalić duszę Wybranej. Stawiając czoła wiedźmom, demonom i brutalnym wrogom, odkrywa, że jej powrót może sprowadzić chaos i zgubę na całą ludzkość. Opinia: Dzisiaj w recenzji "A Knight's War", czyli horror fantasy, który klimatem i atmosferą może się skojarzyć z Dark Souls. Porównanie nie bez powodu, gdyż główni bohaterowie, Bodhi i Avalon wyruszają na misję, podczas której giną i odradzają się wielokrotnie (zostaje to wytłumaczone medalionem, który po każdej śmierci przywraca do życia. Lecz tutaj medalion ma limit, który pozwala umrzeć i odrodzić się tylko 100 razy). Oprócz tego przychodzi im stanąć naprzeciw czterem, różnym lordom. Jednym z nich jest kochająca się w bólu i cierpieniu wiedźma, z którą walka bohaterów dostarczyła najwięcej zabawy. Wielkim plusem jest wspomniany wcześniej klimat, który jest skąpany w gęstym mroku. Wadzić natomiast może prowadzenie filmu, gdyż Bodhi, ...
Czytaj więcej

Autopsja Jane Doe (The Autopsy of Jane Doe) 2016 - recenzja

Obraz
Horrory paranormalne mają to do siebie, że często balansują na granicy między tym, co nadprzyrodzone, a tym, co kryje się w naszej wyobraźni. „The Autopsy of Jane Doe” (2016) w reżyserii André Øvredala to jeden z tych filmów, które w mistrzowski sposób łączą atmosferę niepokoju z duszącym, klaustrofobicznym napięciem. Film opowiada historię ojca i syna, Tommy’ego (Brian Cox) i Austina (Emile Hirsch) Tildenów, którzy prowadzą rodzinną kostnicę. Pewnego wieczoru lokalna policja przywozi im ciało tajemniczej młodej kobiety, znalezione w piwnicy domu, gdzie doszło do brutalnego morderstwa. Nie ma na niej widocznych ran, a tożsamość zmarłej pozostaje nieznana – zostaje więc nazwana „Jane Doe” (Olwen Kelly). Gdy Tildenowie zaczynają przeprowadzać sekcję zwłok, odkrywają kolejne, coraz bardziej niepokojące anomalie: złamane nadgarstki i kostki (choć skóra pozostaje nietknięta), zwęglenia wewnętrzne, a nawet skrawek pergaminu ukryty w jej ciele. Wraz z kolejnymi odkryciami w kost...
Czytaj więcej

Wpływ kina grozy na muzykę metalową - autorski artykuł

Obraz
Kino grozy i muzyka metalowa to dwa gatunki sztuki, które często przenikają się nawzajem, tworząc unikalną, mroczną i intensywną atmosferę. Oba te gatunki od lat czerpią z siebie inspirację, co prowadzi do powstania wielu niezwykłych dzieł zarówno w filmie, jak i muzyce. Wpływ kina grozy na muzykę metalową jest złożonym i fascynującym zjawiskiem, które można analizować na wielu płaszczyznach: estetycznej, tematycznej, kulturowej i dźwiękowej. ## Historia i Początki Kino grozy ma swoje korzenie już w początkach kinematografii, z klasycznymi filmami takimi jak "Nosferatu" (1922) F.W. Murnaua czy "Dracula" (1931) Toda Browninga. Te wczesne dzieła wprowadziły wiele elementów, które stały się podstawą gatunku horroru, takich jak atmosfera napięcia, mroczne scenografie i postacie nadprzyrodzone. Muzyka metalowa, która zyskała popularność w latach 70. i 80., od początku była silnie związana z tematyką mroczną i buntowniczą. Zespoły takie jak Black Sabbath, Iron Maiden czy ...
Czytaj więcej